Millet İttifakı'nın Zorlu Sınavı Suruç

Türkiye, YPG’nin güney sınırlarımızdan 30 kilometre içeriye çekilmesine karşılık Ekim 2019’da Barış Pınarı Harekâtı’nı sonlandırmıştı. Fakat Ankara, Washington ve Moskova’nın bu konuda imzalanan iki mutabakat zaptı kapsamındaki yükümlülüklerini yerine getirmediğini düşünüyor. 

İstiklal Caddesi’ndeki hain terör saldırısı sonrası Ankara, Suriye’nin kuzeyine kara harekâtı yapma kararı aldı. Türkiye kara harekâtı ile Suriye ve Kuzey Irak’ta bulunan YPG ve PKK’lı teröristlerin irtibatını kesmek istiyor. Terör örgütleri arasındaki irtibatı kesebilmek için TSK; Membiç, Tel Rıfat ve Aynel Arap'ı (Kobani) kontrol etmek zorunda. 

Uluslararası medya ve yerel basın kara harekâtının an meselesi olduğunu yazıyor. Amerika’nın sözde Suriye Demokratik Güçleri (SDF), PKK ve YPG ile sözde IŞİD terör örgütüne karşı verdiği mücadeleyi dikkate aldığımızda TSK'nın Aynel Arap’a kara harekâtından kaçınacağını söyleyebiliriz. 

Kara harekatının siyasi amacının dışında askeri olarak sağlayacağı katkı Fırat Kalkanı, Zeytin Dalı ve Barış Pınarı harekât bölgelerini birbirine bağlamak olacaktır. Bu bağlantıyı sağlamak amacıyla kara harekâtının Tel Rıfat bölgesinde yoğunlaşacağı düşünülebilir. 

Amerika ve Rusya’nın kara harekâtı konusunda Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı ikna edemediği görülüyor. TSK’nın bölgeye yapacağı kara harekâtı, Amerika ve Batı başkentlerinin çıkarlarını tehdit ediyor. 

Kobani bölgesinin ABD açısından stratejik konumu, Ankara’da bir araya gelen istihbarat şeflerinin tolere edilebilir mütevazı bir kara harekâtı üzerinde anlaşma sağladığını gösteriyor. Kobani (Aynel Arap) PKK yanlıları ile ABD’nin IŞİD’e karşı mücadele ettiği bölgeye yakın bir coğrafya. Bu nedenle Amerika ve Rusya, Aynel Arap bölgesini koruma altına almak isteyecektir. 

Amerika, PKK ve YPG üzerinden İran’ı kontrol altında tutarak petrol kuyularını koruyor. Rusya ise PKK ve YPG’nin yarattığı agresyonu petrol fiyatını belirlemede bir kaldıraç olarak kullanıyor. Bütün bu çıkarımlar bize Erdoğan’ın seçim zaferi için Amerika ve Rusya’nın kara harekâtına müsaade edeceği alanın Tel Rırat ve Membiç olduğunu gösteriyor. 

Ukrayna-Rusya Savaşı, Erdoğan’ın pazarlık etme gücünü artırırken, Rusya’nın Suriye’deki askeri güvenilirliğini ve etkisini azalttı. Ukrayna savaşı sonrası ortaya çıkan enerji ve tahıl krizi bölgesel ve diplomatik yakınlaşmalara neden oldu. 

Bu durum PKK karşıtı operasyonlara karşı çıkma eğiliminde olan ülkelerin sayısını azalttı. Kuzey Irak Kürt Bölgesi’ni, İran’ın olası kara harekâtından korumak isteyen Amerika için Türkiye yeniden güvenilir bir ortak oldu. 

Amerika’nın bakış açısı ile ancak Pentagon tarafından kontrol edilen ve sınırları belirlenmiş bir kara harekâtı ile SDG ve IŞİD’e karşı verilen mücadele yara almadan kurtulabilir. Aksi takdirde sonucu Tahran Zirvesi’nde açıklandığı gibi Amerika’nın Suriye’yi terk etmesi anlamına gelir. Türk Silahlı Kuvvetleri, 2019’da Barış Pınarı Harekâtı'nda olduğu gibi bu harekâtı, çizilen sınırlar içerisinde ABD birlikleri ile koordine ederek ve çatışmadan kaçınarak sürdürecektir. Bu nedenle Pentagon kara harekâtının ortak çıkarlar etrafında hızlı bir şekilde sonuçlanmasını isteyecektir.

Amerika açısından avantajlı bir durum gibi görünüyor. Böyle bir senaryo ise hem Erdoğan’ın hem de Rusya Devlet Başkanı Putin’in Suriye’nin toprak bütünlüğünün korunması politikasına ters düşüyor. Tahran Zirvesi sonuç raporu sınırlandırılmış bir kara harekâtına İran’ın ılımlı yaklaştığını gösteriyor. Kuzey Irak ve İran Kürt terör örgütleri, Masha Amini olayları sonrası İngiltere ve Amerika marifeti ile barıştı. 

İran’da feminist dalganın gölgesinde yayılan Kürt isyanı mollaları tedirgin ediyor. Bu nedenle Erdoğan bir kara harekâtı başlatırsa İran da Kuzey Irak’ta bulunan Komala ve PJAK terör örgütlerine askeri operasyon başlatabilir. Sonuç olarak Pençe Kılıç Hava Harekâtı’nı izleyen süreçte diplomasinin alacağı sonuçlara bağlı olarak yeni seçenekler masaya yatırılmalıdır. Türkiye kaybeden Batı yerine Beşer Esad ile diplomasi alanında iş birliğini geliştirmenin yolunu aramalıdır. Türkiye, Suriye sınırındaki PYD/PKK ve YPG terör örgütünü etkisiz hale getirmek, Doğu Akdeniz'e inecek bir terör koridorunun önünü kesmek, Suriye'nin toprak bütünlüğünü korumak ve mültecilerin Suriye'ye dönüşüne fırsat sağlamak için Suriye’nin kuzey sınırına mutlaka bir operasyon yapmalıdır. 

Clausewitz, “Savaş, politikanın diğer araçlarla devam ettirilmesidir” diyor. Erdoğan, kara harekâtını henüz başlatmadı ama politikasını diğer araçlarla yürütmeyi başarmış görünüyor. Erdoğan’ın seçmenlerini konsolide etmek için mültecileri Suriye’ye geri göndermek için 30 km’lik güvenli bir bölgeye ihtiyacı var. Bu nedenle kara harekâtını başlatmak adına uluslararası güçlere karşı direnecektir. 

Kara harekâtlarının kış mevsiminde yapılması beklenen bir durum değildir. Erdoğan bir kara harekâtı yapacak ise seçim tarihi öne alınmış demektir. Erdoğan bir risk alır CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun 3 Aralık’ta açıklayacağı “çılgın proje”yi maskelemek amacıyla kara harekâtı emrini Suruç’tan verirse tam karşısında bulunan Kobani (Aynel Arap) sınırında HDP milletvekilleri barikat kuracaktır. 

Erdoğan, bir taşla iki kuş vurmak istiyor. Erdoğan, bu hamlesi ile HDP ile Millet İttifakı arasındaki çatlakları gün yüzüne çıkarmayı amaçlıyor. Kara harekâtı, Kobani’den başlarsa seçimlere üçüncü ittifak ile gidilebilir. CHP ile HDP ve diğerleri. Bu şu anlama gelir uluslararası güçler Erdoğan'la yola devam etmek istiyor.