Umut

Bugünkü kelimemiz: “Umut”

Kendimize, sevdiklerimize, ülkemize ve dünyaya dair hep bir beklenti, “umut” içindeyiz.

Umudumuzun tükenmeye başladığı, umutsuzluğa kapıldığımız anlar çoğunlukta.

Her şeye rağmen, bir şeylerin daha iyi olacağına dair olan inancımız bizi ayakta tutuyor, tutmaya devam etmeli.

İnsan umutları olan, ümit eden bir varlık. 

*

Nişanyan Sözlüğü’ne göre, Eski Türkçe um- “dilemek, ummak” fiilinden, Türkiye Türkçesi +Ut ekiyle türetilmiştir.

Farsça umīd اُمِید “umut, beklenti” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Orta Farsça aynı anlama gelen ēmēd veya ummēd sözcüğünden evrilmiştir.

Doerfer ve Clauson Eski Türkçe sözcüğün Farsçadan alıntı olduğunu savunurlar. Köken açısından hangisinin diğerini etkilediğine dair çeşitli tezler olmakla birlikte bu iki kelime “umut” ve “ümit” birbirinin karşılığıdır.

Türk Dil Kurumu Sözlüğü’ne göre, isim olarak “ummaktan doğan duygu, ümit”, “bu duyguyu veren kimse veya şey” ya da “olması beklenilen veya olacağı düşünülen şey” anlamındadır.

Umut insanı hayata bağlayan en önemli duygulardan biri.

*

Avusturyalı Yahudi Psikiyatrist ve Logoterapi yaklaşımının kurucusu Victor Emile Frankl (1905-1997), normal ve başarılı bir bilim adamı olarak yaşamını sürdürürken, Nazilerin iktidara gelmesiyle birlikte tüm yaşamı kökten değişir.

Evlendikten sadece dokuz ay sonra, 1942’de Frankl ve ailesi Theresienstadt toplama kampına gönderilir. Babası orada açlık ve zatürreden ölür.

1944'te Frankl ve ailesinin hayatta kalan üyeleri Auschwitz'e nakledilir ve burada annesi ve erkek kardeşi gaz odalarında öldürülür.

Karısı daha sonra Bergen-Belsen'de tifüsten ölür.

Frankl dört toplama kampında üç yıl geçirir.

Toplama kampında Viktor Frankl, tüm düşüncesini ailesine dönmeye odaklayarak hayatta kalmayı başarır.

Etrafındaki korkunç koşulların ruhunu kırmasına izin vermez ve geleceğe dair umudunu korumak için umudun gücünü kullanır.

Frankl en karanlık anlarda bile bir gün sevdiklerine kavuşacağı umudunu korur. Bu sarsılmaz umut, toplama kampının akıl almaz acılarına dayanmasına yardımcı olur ve nihayetinde hayatını kurtarır.

Daha sonra şöyle yazmıştır: "Bana umut veren tek şey, kurtuluşumuzu sağlamak için yollar ve araçlar arayan insanlar olduğunu fark etmekti."

Viktor Frankl, deneyimlerinden yola çıkarak oluşturduğu kuramına dair tüm ipuçlarını “İnsanın Anlam Arayışı” isimli kitabında veriyor.

Okumakta fayda var.

*

İçinden geçilen zor günlere inat, hiçbir şeyin sonsuza kadar sürmeyeceği inancıyla azimle yaşamaya devam etmek gerek.

“Şimdi umut vaktiydi ve kendi kendine belki asla gerçekleşmeyecek olan ama insana yaşama cesareti veren...” diyor Dino Buzzati, Tatar Çölü’nde.

“Umut, etrafımdaki gün ışığı gibi içimi kapladı” diye yazıyor Bir İdam Mahkumunun Son Günü’nde Victor Hugo.

Umudun ve mücadelenin şairi Nazım Hikmet’in Umut şiirinde vurguladığı gibi:

“Yapma aylar geçer güneş doğarken / Ve güneş doğarken hiç umut yok mu / Umut umut umut / Umut insanda”

Ya da Edip Cansever’in “Umuş” şiirinde söylediği gibi:

“Bütün iyi kitapların sonunda / bütün gündüzlerin / bütün gecelerin sonunda / meltemi senden esen / soluğu sende olan / yeni bir başlangıç vardır…”

*

Gabriel Garcia Marquez’in “Albaya Mektup Yok” romanında Albay’ın dediği gibi, “Umut karın doyurmaz ama insanı ayakta tutar.”

Kendinize ve insanlığa dair umudunuzu hiçbir zaman yitirmeyin.

Hep birlikte mücadeleye devam.

----------------------------------------------------------------------

Yazımı karıştırılan kelimeler:

Cereyan: Doğru

Ceryan: Yanlış

Kapüşon: Doğru

Kapşon: Yanlış

Magma: Doğru

Mağma: Yanlış

Mahcup: Doğru

Mahçup: Yanlış

Müteahhit: Doğru

Mütahit: Yanlış

Orijinal: Doğru

Orjinal: Yanlış