Yozlaşmanın Gölgesindeki Profesyonellik ve Profesyonel Yozlaşmanın Bedeli

İbrahim Ağkavak

Yozlaşmanın Gölgesindeki Profesyonellik ve Profesyonel Yozlaşmanın Bedeli

“Çevremde bir umursamazlık yayılıyor alabildiğine…” diye yazmıştı, Dalgalar kitabında Virginia Woolf... Dönüp kendi çağımıza; çevremize baktığımızda Wolf'un bahsettiği yayılmanın artık her yeri sardığını ve bizi kuşattığını acı duyarak hissediyoruz.

Günümüz insanı artık umursamıyor, bu umursamama hali sadece kendi dışındaki dünya ile kalmıyor en başta kendisini umursamıyor. Kendisini umursamayan insanı bu duruma düşüren en önemli sebep ise bir kendilik inşasının olmayışı. Kendi dışındaki dünyayı umursamayışının nedeni ise yoz bir bencilliğin ağına düşüşü...

Günümüzde bazı kavramları toplumsal yaşam içerisinde çok duyar oldu kulaklarımız, profesyonellik, bireysellik, kendini özel hissetmek, hiç bir şey senin mutluluğundan daha önemli değil. İşte bu kavram ve cümleler günümüz insanının pusulası haline gelmiş durumda. İlk duyduğumuzda bize pozitif bir anlam ifade eden, hoşa giden bu kavram ve bu kavramlar ile inşa edilen cümleler günümüzün umursamaz, kaygısız ve menfaatperest insanının inşasında harç çimentosunu oluşturuyor.

Profesyonel kavramı örneğin, gündelik hayatta her yaştan her meslekten farklı farklı insanlardan bu kavramın içinde olduğu cümleler duyarız, profesyonel insan duyguları ile değil aklı ile hareket eder, profesyonellik bunu gerektiriyor, profesyonellikte merhamete yer yoktur, profesyonellik arkadaşlık veya dostluk bağlarını dikkate almamaktır gibi cümleler. Bakın yine bu cümleleri ilk okuduğumuzda, pozitif bir anlam ve mesaj hissi oluştu zihnimizde. Sanki yaşamında fark etme yetisi yüksek insanların, hem aklen hem kalben yani hem bilinç hem ruhsal bir çözümleme ile analiz ederek bir objektif karara ulaşmasından sonra bu cümleleri kurmuş zannederiz.

Oysa günümüzde bu cümleleri kuran profesyonellik kavramını maske olarak kullanan onun arkasına sığınıp, sadece kendi menfaatini düşünerek o menfaate ulaşma yolculuğunda her tür kötü, çirkin ,etik olmayan davranış ve adımları, profesyonelce bir yaklaşım adı ile meşrulaştıran bir anlayış ile muhatabız.

Bu yoz profesyonelliğin en belirgin tavırlarından birisi 'umursamazlıktır'. Yoz profesyonel en başta kendisini umursamaz. Kendisini umursamaz çünkü kendisine olan öz saygıyı hiç inşa edilmemiş ya da ortadan kaldırmıştır. Elde edeceği kişisel menfaat ve başarı için uyguladığı gayri insani stratejilerden dolayı , toplumsal yaşamda olumsuz etkilediği insanların onun hakkındaki kötü düşünceleri umurunda olmaz, kendisini ve saygınlığını umursamaz. Bu yoz profesyonel kendisini umursamayı bırakıp, öz saygısını yitirince artık kendi dışındaki dünyayı da umursamaz. Elde edeceği menfaat ve başarı önünde engel olan, ilkeler, etik, güven gibi insanlaşan insanın en olmazsa olmaz kazanımlarını hiç düşünmeden hayatından çıkarır. Çünkü yoz profesyonel için, arkadaşlık, dostluk, başkalarının duyguları ve mutluluğu zerre kadar önemli değildir. Kendi mutluluğu ve menfaati için engel oluşturacak bütün bu yüce kavramları profesyonel tavır maskesini takarak siler atar.

Stoacı Filozof Seneca, Yaşamın Kısalığı Üzerine başlıklı metinlerinde, ''Yaşam herhangi bir iyi şeye adanmadığında, lüks ve umursamazlık yüzünden tükenir ve kaçınılmaz sonun baskısıyla, bizden uzaklaştığını anlamadığımız yaşamın çoktan geçip gittiğini kavrarız.'' derken önemli bir hakikati dile getiriyor. İnsanlaşan insan en azından insanlaşmayı gaye edinmiş bu yolda ruhunu estetize ederek bir anlam dünyası inşa etmek isteyen insan için çürümenin başlangıcı diyebileceğimiz şey umursamazlıktır.

İnsanlaşan insan umursayandır. Kendi mutluluğunu ve menfaatini , inşa etmek kazanmak isterken bu mutluluğun ve menfaatin başkalarının hayatına da dokunacak başkalarını da kapsayacak bir kazanım olması için çabalar ve mutluluğu, anlamı, içsel huzuru bu çabada bulur.

Sadece umurunda olan şey kendi somut mutlulukları ve menfaatleri olan insanlaşmamış insanlar toplumsal yaşamda profesyonel maskesiyle karşımıza çıkabilir. Bu insanlara karşı gerekli tavrı gösterme ve önlem alma noktasında aciz kalmamalıyız. Çünkü insanlaşmamış insanlara gösterilecek tahammül, tıpkı merhum Abdurrahim Karakoç'un bir dizesinde dediği gibi ''Tahammül Teşviktir''...

Umursayan, kaygıları olan bunlarla ruhunu diri ve dinç tutabilen, ruhuna nefes aldıran insanlaşmış insanlar olmak, en azından bu yolda çabalamaktan vazgeçmemek ümidiyle...

Ruhunuz diri kalsın...

İbrahim Ağkavak

Ankara Us Atölyesi

Felsefe ve Düşünce Platformu Kurucusu